vrijdag, april 27, 2012

De hofhouding van koning Tito

Artiest:
Mambo Legends Orchestra
Titel:
Watch out! ¡Ten Cuidao!
Jaar van uitgave:
2010
Stijl:
Mambo
Winkelwaarde:
Aantal nummers:
16
Tijdsduur:
88:28
Website
http://mambolegends.com/

Recentelijk houdt het verschil tussen salsa en mambo me weer bezig. Niet alleen omdat mijn antwoord op een slecht gedefinieerde pubquiz vraag (waarin geen verschil werd gemaakt tussen voodoo en santeria) werd afgekeurd (ik zei salsa, ze wilden mambo horen), maar ook omdat ik de laatste tijd een onbedwingbare behoefte heb om "Funny" van The Mambo Legends keihard in de auto te draaien en mee te zingen. Dit 21 man sterke orkest staat niet zo maar als legendarisch te boek: het betreft hier voornamelijk oudgedienden uit het orkest van Tito Puente. Tito Puente schijnt gezegd te hebben dat hij mambo speelt en salsa enkel op zijn eten doet. Dankzij The Book of Salsa van César Miguel Rondón weet ik ook wat meer over het verschil, en ik hoor het ook: zo zijn bijvoorbeeld saxofoons ongebruikelijk in salsa, dus als je er vier hoort, ben je in mambo-land. En dan hebben ze nog acht blazers! Toch lijken de overeenkomsten veel groter dan de verschillen. Misschien komt dat bij The Mambo Legends door de geweldige zang van Frankie Vasquez die normaliter dikke salsa maakt met Los Soneros del Barrio, of door de aanwezigheid van Marco Bermudez en George Delgado die ik beiden al eens met The Spanish Harlem Orchestra heb zien optreden. En dan heb ik het niet eens gehad over Jimmy Bosch, die ook in dit leger is ingelijfd. Er zit nogal wat salsa in het DNA van dit orkest maar als de blazers aanzwellen, we're going to a whole other level, baby! Als dit orkest je lijf niet in beweging kan zetten, ben je verlamd, doof of dood!

It's anything but quiet on the eastern front

Artiest:
Dislocados
Titel
Pasaporte Universal
Jaar van uitgave:
2011
Stijl:
Salsa dura
Winkelwaarde:
Aantal nummers:
11
Tijdsduur:
65:38
Website
http://www.myspace.com/dislocados

Ik heb een zwak voor orkesten die uit landen komen waar je geen salsa van verwacht en me op het verkeerde been zetten. Ik heb een zwak voor salsa-orkesten die soul en/of funk klassiekers coveren. Ik heb een zwak voor orkesten die me doen denken aan Eddie Palmieri of Ray Barretto in hun beste dagen. Het orkest: Dislocados. Origine: Ukraine. Op het verkeerde been: een nummer genaamd "Mi Barcelona" en een cameo van de zanger van La Sucursal SA doen denken dat ze uit Spanje komen. Hun meesterlijke funk cover: Michael Jackson's Billie Jean. Voor de overduidelijke Eddie Palmieri en Ray Barretto invloeden verwijs ik je naar hun debuut album, La Salida, om precies te zijn naar de nummers "Descarga 44" en "Ya". Op dit tweede album hoorde ik eerlijk gezegd meer een groove die heel sterk aan Conexión Latina doet denken. In het openingsnummer lijkt de stem van de zangeres sterk op die van Nora van Orquesta de la Luz, maar dan veel met veel meer beheersing en vocabulaire. Dat zijn wellicht niet geheel toevallig ook salseros uit onverwachte streken (Duitsland en Japan).  En ook niet geheel toevallig zijn dat twee nu ontbonden orkesten waar ik erg warme herinneringen aan heb. Dislocados is mijn nieuwe liefde op salsa-gebied.